اولین عکس تلسکوپ فضایی جیمزوب منتشر شد!

تیم پشتیبانی تلسکوپ فضایی جیمزوب ناسا برخی از اولین تصاویر را از این تلسکوپ، روز جمعه (11 فوریه) منتشر کرد. این عکس، (که حتی نمایانگر قدرتی که جیمزوب پس از فعال شدن کامل، از کیهان رو نمایی خواهد کرد نمی‌باشد)، ستاره‌ای به نام HD 84406 را نشان می‌دهد. در واقع این تصویر تنها بخشی موزاییکی است که طی 25 ساعت در تاریخ 2 فوریه، گرفته شده است. این کار بخشی از روندی است که برای تراز کردن آینه تقسیم‌بندی شده‌ی رصدخانه و یکپارچگی ۱۸ قطعه‌ی آینه مذکور آن در حال انجام است.

دربیانیه‌ی ناسا، Marcia Rieke ، ستاره شناس دانشگاه آریزونا و محقق اصلی ابزاری که وب برای روش هم ترازی آینه هابه آن وابسته است، می‌گوید: «کل تیم وب از اینکه مراحل اولیه عکس‌برداری و هم ترازی تلسکوپ اینقدر خوب پیش می رود خوشحال و راضی هستند.»

جیمزوب اکنون با گذشت 48 روز پس از پرتاب آن در روز کریسمس و در طی فرآیند راه اندازی ای که انتظار می رود حدود شش ماه به طول انجامد، قرار دارد. این تلسکوپ در ماه اول پرتاب خود، نزدیک به 1 میلیون مایل (1.5 میلیون کیلومتر) از زمین فاصله گرفت. در بخش اعظم زمان باقیمانده، دانشمندان بر روی تنظیم و فعال کردن ابزار تلسکوپ متمرکز شده اند و تنظیمات دقیق 18 بخش آینه طلایی تلسکوپ را انجام می‌دهند که برای تصاویرهرچه واضح تر از اعماق کیهان ضروری است. و به گفته ناسا، این روند به خوبی پیش می رود.

Marshall Perrin، ستاره‌شناس و محقق بر روی تلسکوپ جیمزوب و معاون مؤسسه علمی تلسکوپ فضایی، می‌گوید: “این رصد و کاوش اولیه منطقه‌ای به اندازه یک ماه (moon) کامل را پوشش داد، زیرا نقاط این بخش به طور بالقوه می توانستند روی آسمان پخش شده باشند.” همچنین در همین بیانیه ذکر شده است: “بدست آوردن این همه داده، درست در روز اول، مستلزم اجرای درست تمام عملیات‌های جیمزوب و سیستم‌های پردازش داده ای از آن بر روی زمین بود که ازهمان ابتدا با تلسکوپ جیمزوب در فضا کار می‌کردند. و ما نور را از تمام 18 بخش، بسیار نزدیک به مرکز پیدا کردیم. این یک نقطه شروع عالی برای هم‌ترازی آینه های جیمزوب است.”

آنچه که تصاویر تلسکوپ های امروزی از HD 84406 نشان می‌دهند، بیانگر آن است که جیمزوب هنوز راه درازی در پیش خواهد داشت. Jane Rigby، دانشمند پروژه عملیاتی جیمزوب ، در یک کنفرانس خبری که در 8 ژانویه برگزار شد، گفت: “تصاویر اول ناواضح خواهند بود! و ما از این تصاویر کوچک در سراسر آسمان، 18 نسخه خواهیم داشت.”

این عکس در واقع چندین نما از ستاره‌ HD 84406  است، که دانشمندان جیمزوب اخیرا اعلام کرده‌ بودند برای شروع کار انتخاب شده است.  مقامات ناسا در 28 ژانویه در توییتر نوشتند: “نور ستاره، ستاره‌ای درخشنده… اولین ستاره‌ای که وب خواهد دید HD 84406 است، ستاره‌ای شبیه به خورشید در فاصله 260 سال نوری از خانه ی ما، زمین.”

ستاره یHD 84406  در صورت فلکی دب اکبر (یا خرس بزرگ) قرار دارد، اما با چشم برهنه و بدون تلسکوپ از زمین قابل مشاهده نیست. با اینحال این ستاره یک هدف اولیه عالی برای جیمزوب بود چراکه روشنایی آن ثابت است و تلسکوپ جیمزوب همیشه می تواند آن را به درستی تشخیص دهد، بنابراین تأخیر در پرتاب یا استقرار تلسکوپ، بر این برنامه ی اولیه تأثیری نمی گذارد.

به طور عجیب و غیرقابل باوری، جیمزوب نمی تواند ستاره HD 84406 را بعدها و در دوران فعالیت خود مشاهده کند. هنگامی که تلسکوپ بر روی این ستاره متمرکز میشود، به حدی درخشان خواهد بود که نمی توان به درستی آن را رصد کرد. پیش از این، پژوهشگران جیمزوب گفته بودند که این تلسکوپ تا اواخر آوریل امسال (2022) به حداکثر دقت خود خواهد رسید.

حتی زمانی که جیمزوب بر روی تقویت وضوح دید خود کار می کند، دومین فرآیند کلیدی عملکردی اش، در پس زمینه در حال انجام است و تلسکوپ گرمای باقی مانده از زمان استقرار خود بر روی زمین را به فضا می فرستد. از آنجایی که  جیمزوب برای مطالعه کیهان در محدوده  تابش فروسرخ، که به عنوان تابش گرمایی نیز شناخته می شود، طراحی شده است، برای به دست آوردن داده های دقیق باید فوق العاده سرد باشد. دانشمندان ناسا انتظار دارند که آینه اولیه طلایی به دمای منفی 370 درجه فارنهایت (منفی 223 درجه سلسیوس یا 50 کلوین) برسد. طبق بیانیه آژانس فضایی، ابزارهای این تلسکوپ باید حتی سردترهم باشند.

علاوه بر تصویرستاره ی HD 84406، ناسا یک تصویر “سلفی” را به اشتراک گذاشت که تلسکوپ با استفاده از یک لنز ویژه گرفته شده و آینه اصلی رصدخانه را هدف قرار می دهد تا در طول فرآیند هم ترازی به آن کمک کند. در مجموع، دانشمندانی که بر روی این پروژه فعالیت دارند از پیشرفت تلسکوپ هیجان زده و راضی هستند.

Michael McElwain   ، دانشمند پروژه رصدخانه جیمزوب و مرکز هوافضای Goddard گفت: «پرتاب جیمزوب به فضا البته یک رویداد هیجان‌انگیز بود، اما برای دانشمندان و مهندسان اوپتیکال، زمانی که نور یک ستاره با موفقیت راه خود را از طریق سامانه تلسکوپ به سمت پایین و یک آشکارساز می پیماید؛ این یک لحظه اوج است! »