برای یافتن آب در مریخ داده‌های بسیاری جمع آوری شده و زمان زیادی صرف تحقیق درباره آن گردیده است. نشانه‌هایی از وجود دریاچه‌های زیرزمینی در مریخ اعلام شده اما دوباره نادیده گرفته شده‌اند. فرضیه‌ی یخ ذوب شده پیشنهاد گردیده و سپس دوباره کنار گذاشته می‌شود. هر کاوشگر مریخی تمامی تلاش و توجه خود را بر یکی از مهمترین منابع موجود برای آینده‌ی بشر متمرکز کرده است. بدیهی است که آب برای زندگی انسان بسیار مهم می‌باشد و همچنین می‌تواند به دو جزء مهم سوخت موشک (یعنی هیدرژن و اکسیژن) تقسیم شود. بنابراین یافتن یک منبع قابل دسترس، شرط لازم برای هر مأموریت مهم انسان در سیاره‌ی سرخ است که می‌خواهد افراد تیم خود را دوباره به زمین بازگرداند.
تیمی از موسسه‌ی قمری و سیاره‌ای (LPI- Lunar and Planetary) بر این باورند که ممکن است ذخایری از یخ ِآب با قابلیت دسترسی آسان‌تر از آنچه تصور می‌شد در عرض‌های جغرافیایی معتدل‌تر سیاره‌ی مریخ پیدا کرده باشند. یافتن هرگونه منبع آبی قابل توجه در نزدیکی خط استوا می‌تواند باعث خوشحالی بسیار باشد زیرا بیشتر ذخایر بزرگ آب شناخته شده در نزدیکی قطب‌ها قرار دارند درحالیکه مناطق معتدل، بیشتر از سایر نواحی دارای شرایط مناسب برای میزبانی حیات است.
دکتر جرمن مارتینز و تیمش از LPI حدس می‌زنند که دقیقاً چنین منبعی را پیدا کرده‌اند. برای انجام این کار، آنها از داده‌های جمع‌آوری شده توسط طیف‌سنج نوترونی ماهواره‌ی اودیسه‌ی مریخ استفاده کردند. آنها میزان هیدروژن زیرسطحی را بررسی نمودند که هرچند قبلاً مورد مطالعه قرار گرفته بود اما آنها به الگوی خاصی پی بردند.
سطح هیدروژن در نقاط خاصی از سیاره‌ی مریخ، به‌ویژه در نواحی Hellas Planitia و Utopia Rupes در نیمکره‌ی جنوبی و شمالی به ترتیب افزایش می‌یابد. این جهش باعث ایجاد خاصیت فصلی می‌شود که به نوعی منبع اشاره می‌کرد که دانشمندان قبلاً قادر به شناسایی آن نبودند.
یخِ آب به طور بالقوه می‌تواند علت فصلی بودن باشد. افزایش طول موج هیدروژن اندازه‌گیری شده توسط طیف‌سنج در ماه‌های سردتر نشان می‌دهد که یخِ آب در مناطق زیرزمینی که تحت نظارت ماهواره‌ی اودیسه بود، در حال یخ‌زدن است. در ماه‌های گرمتر، یخ تصعید شده و هیدروژن را از بین می‌برد و منجر به کاهش ثبت آن توسط ماهواره‌ی ادیسه می‌شود.
یافته‌های دیگر به این فرضیه که “یخِ آب قابل دسترس علت این تغییرات است” اعتبار بیشتری می‌بخشد. ماهواره‌ی اودیسه مناطق دیگری را با سطح بالای هیدروژن پیدا کرد، اما آنها فصلی را که در نواحی Hellas Planitia و Utopia Rupes توسط ماهواره رویت شد را نشان ندادند. در این موارد، احتمالاً آب در اعماق زیرزمینی وجود دارد که در ماه‌های گرم کمتر دچار تصعید می‌شود و بنابراین برای استفاده در مأموریت‌های اکتشافی قابل دسترس نیست.
این مأموریت‌های اکتشافی می‌تواند توسط مریخ‌نوردهای رباتیک انجام شود که برای تشخیص وجود آب‌هایی با قابلیت دسترسی آسان در این مناطق مورد نیاز هستند. در این بین می‌توان سایر تلاش‌های سنجش از دور را نیز به نتیجه رساند. اگر فرضیه‌ی تیم LPI صحیح باشد، این اطلاعات جدید می‌تواند در آینده تعیین کننده‌ی محل فرود هر مأموریت مریخی باشد.
